PERRO DE PRESA DI CANARIO
ΣΠΑΝΙΑ ΥΠΕΡ - ΡΑΤΣΑ
Στην Αμερική όπου και έχουν αναγεννηθεί μερικές από τις δυνατότερες και παλιότερες ράτσες, μια κατηγορία 6 σκυλιών, ονομάζονται σπάνιες υπερ-ράτσες.
Είναι σκυλιά σπάνια, με εξαιρετικές ιδιότητες τα οποία και αγοράζονται από ειδικούς φιλόζωους που πραγματικά ξέρουν και λαμβάνουν μέρος σε εκθέσεις σκύλων που γίνονται ειδικά για αυτές τις ράτσες, και που χρησιμοποιούνται για προσωπικούς φύλακες.
Αυτά τα σκυλιά γενικά θεωρούνται τα δυνατότερα σκυλιά και οι πιο πιστοί φύλακες… μερικές από τις ράτσες αυτές είναι τα PressadiCanario (Κανάρια Νησιά - Αμερική), DogoArgentino (Αργεντινή - Αμερική) FiloBrazilero, (Βραζιλία), CaneCorso (Ιταλία - Αμερική), TosoUno (Ιαπωνία), AmericanBulldog, (Αμερική)κ.λ.π.
Παρόλο που όλες οι ράτσες αυτές ξεκίνησαν από τους τόπους καταγωγής τους, τα τελευταία 20 χρόνια οι Αμερικάνοι τα εισήγαγαν στη χώρα τους και αναβίωσαν τις ράτσες δίνοντας έμφαση στο μέγεθος (πιο ψηλά κι ογκώδη σκυλιά) και στον χαρακτήρα.
DOGO CANARIO (PRESSO DE CANARIO)
Για τα DogoCanario(που είναι τα σκυλιά στα οποία αφιερωθήκαμε) θα διαβάσετε παρακάτω το πλήρες ιστορικό τους. Σε γενικές γραμμές όμως, αυτό που μας τράβηξε στα σκυλιά αυτά ήταν τα ακόλουθα :
Α. Η απίστευτη δύναμη τους.
Β. Παρόλο που μαστιφοειδή, είναι απίθανα ευέλικτα & γρήγορα.
Γ. Επειδή μαστιφοειδή, δεν έχουν την τάση να φεύγουν και να τριγυρίζουν, αλλά και παραμένουν κοντά στο σπίτι και στον χώρο/άνθρωπο που φυλάσσουν.
Δ. Είναι ιδιαίτερα πιστά σκυλιά με αγάπη προς τον άνθρωπο, τα μικρά παιδιά
και την οικογένεια, αλλά με έμφυτη καχυποψία προς τους ξένους και πολύ ανεπτυγμένο ένστικτο φύλαξης χώρου & προστασίας.
Ε. Είναι πολύ σκληρά σκυλιά, αντέχουν στην ζέστη και στο κρύο.
ΣΤ. Δεν μαδούν ιδιαιτέρως και αν και μαστιφοείδη, δεν έχουν πολλά σάλια.
Ζ. Είναι δεινοί κολυμβητές και σε αυτό τα βοηθούν οι μεμβράνες που έχουν ανάμεσα στα δάχτυλα τους.
Η. Δεν γαυγίζουν στα καλά καθούμενα (ώστε να ενοχλούν με φασαρία).
PRESSO DE CANARIO – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Έρευνες αποδεικνύουν ότι πολλά βιβλία έχουν γραφεί από ιστορικούς σχετικά με την εξέλιξη του γνωστού Perro de Presa Canario (του ‘’σκύλου των Καναρίων του Prey’’). Αναφορές στα αυθεντικά, πρώτα αυτά σκυλιά υπάρχουν από τον 15ο και 16ο αιώνα.
Μετά την κατάκτηση των Κανάριων Νήσων θεωρείται ότι οι σκύλοι μεγάλου μεγέθους είτε προϋπήρχαν εκεί, είτε μεταφέρθηκαν εκεί από τους Ισπανούς Κονκιστανδόρους, είτε και οι δύο περιπτώσεις να ευσταθούν. Αυτό που είναι γνωστό, είναι ο λόγος για τον οποίο εξετράφησαν αυτά τα σκυλιά : για την φύλαξη φάρμας, την φύλαξη κοπαδιών και για την αντιμετώπιση άγριων ή αδέσποτων σκυλιών.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με τις γενετικές «εισφορές» που βοήθησαν στην δημιουργία των PresaCanario. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι το τσοπανόσκυλο ράτσας Ιβηρικό Presa (PerrodeGanadoMajorero) ηταν αυτό που χρησιμοποιήθηκε κατ’ αρχήν για την δημιουργία του CanaryPresa. Το Ganado ήταν ράτσα μετρίου μεγέθους, έξυπνο, με έμφυτο ένστικτο, ένας άφοβος φύλακας. Στην δημιουργία των Presa συνέβαλλαν και άλλες ισπανικές ράτσες, ειδικά τα μεγάλα PresaEspanol και οι γνωστές για τα αρπαχτικά τους ένστικτα ράτσες μπουλντογκ ( Alano). Με τον καιρό τα νησιώτικα σκυλιά εξελίχθηκαν σε ένα εντελώς διαφορετικό είδος λόγω των επιρροών από τις Ισπανικές ράτσες. Περί τον 18ο αιώνα Άγγλοι έποικοι και έμποροι έφεραν τα δικά τους Bandogees και Tiedogs – τους πρόγονους των Μπουλντογκ και των mastiff – στα Κανάρια Νησιά και λίγο αργότερα δημιούργησαν τις ράτσες των πρωταθλητών τους, τα Μπουλντογκ και Μπουλ-τεριέ και άρχισαν να τα διασταυρώνουν με τα τότε υπαρχόντα « PerrodePresa » του Αρχιπελάγους των Κανάριων. Ο βαθμός της γενετικής συνεισφοράς του καθενός από αυτά τα είδη στην τελική εξέλιξη του PresaCanario είναι κάτι που παραμένει αναπάντητο.
Το τελικό συστατικό που ολοκληρώνει την δημιουργία του PresaCanario ήταν η γενετική συνεισφορά του BardinoMajorero, ενός προ-Ισπανικού τσοπανόσκυλου από το Νησί Fuerteventura. Η ράτσα αυτή συμπεριλήφθη για την εξυπνάδα, την φυσική αντοχή, τα έξοχα ένστικτα φύλακα που είχε, τα καταπληκτικά δόντια και το ατέλειωτο κουράγιο της. Στις παραδοσιακές λειτουργίες της φύλαξης και του μαζέματος των κοπαδιών, συμπεριλήφθη ακόμα μία, σε μεγάλη ευχαρίστηση των περισσοτέρων νησιωτικών εκτροφέων : ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ!
Την δεκαετία του 1940 επεβλήθη απαγόρευση των σκυλομαχιών στα νησιά, αν και είναι γνωστό ότι γίνονταν ομηρικές σκυλομαχίες κατά την διάρκεια και της επόμενης δεκαετίας. Σ αυτή την περίοδο, ο αριθμός των σκύλων PresaCanario έπεσε κατακόρυφα. Τα πράγματα χειροτέρεψαν ακόμη περισσότερο για την ράτσα αυτή με την είσοδο των Germanshepherd, του Doperman και του GreatDane. Η προτίμηση δε των αγοραστών σκύλων σ’ αυτές τις ράτσες, κόντεψε να προκαλέσει τον αφανισμό της ράτσας των PresaCanario. Κατά την διάρκεια της μαύρης αυτής περιόδου, τα Presa δίνοντας σε μικρούς αριθμούς σε αγρότες και κτηνοτρόφους, σαν σκύλια – φύλακες.
Η αναγέννηση της παραλίγο εξαφανισμένης ράτσας των PresaCanario ξεκίνησε στην αρχή της δεκαετίας του 1970, όταν γνωστοί εκτροφείς δημιούργησαν δυνατά Presas, με εξαιρετικά ένστικτα φύλακα, δυνατό ταπεραμέντο, ήρεμα αλλά αποφασισμένα και εξαιρετικοί φύλακες της περιοχής τους, με ατελείωτο κουράγιο.
Η πλήρης «επιστροφή» των PresaCanario ξεκίνησε το 1982, όταν μια ομάδα εκτροφέων από την Τενερίφη δημιούργησε σύλλογο με σκοπό την επανεγκαθίδρυση των PresaCanario όπως είχε ξεκινήσει τις προηγούμενες δεκαετίες. Ο Ισπανικός Σύλλογος των PresaCanario δημιουργήθηκε από συνεργαζόμενους εκτροφείς από τα GranCanaria τη Lanzarote, την Fuerteventura και το Lapalma. Τον Ιανουάριο του 1983 ο Σύλλογος αναγνωρίσθηκε από το Ισπανικό REALCANINESOCIETYCENTRAL. Οι προσπάθειες και οι επιτυχίες του συλλόγου αυτού έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην τελική παρουσίαση των καινούργιων «πρωταθλητών των εκτροφέων», όπως κρίθηκε στον ετήσιο διαγωνισμό που διοργανώθηκε, με συμμετοχές από τα νησία και την ηπειρωτική χώρα. Τώρα σε, το ενδιαφέρον που υπάρχει για την εκτροφή των συγκεκριμένων ζώων έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρωπαϊκή αλλά και την Αμερικανική ήπειρο.
Αναφέρεται ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1980 λίγα PresaCanarioεισήχθησαν στις ΗΠΑ είτε από μεσίτες, είτε από ενδιαφερόμενους εκτροφείς. Αρχικά ήθελαν να διασταυρώσουν τη ράτσα με το Αμερικάνικο Aficionado, σύντομα όμως φάνηκε, με τη δημιουργία διάφορων συλλόγων εκτροφέων, ότι η ράτσα αυτή γινόταν δημοφιλής. Οι φίλοι των σκύλων ήθελαν να κατέχουν και να εκθέτουν αυτή τη σπάνια ράτσα σκυλιών.
Το 1990 ιδρύθηκε στις ΗΠΑ ο Σύλλογος “NationalPerrodePresaCanario” δίνοντας τη δυνατότητα κάποιου είδους ληξιαρχείου, για τα αυθεντικά αυτά σκυλιά. Τον Ιανουάριο του 1997 όλα τα αυθεντικά PresaCanarioμπορούσαν να καταγραφούν στο AmericanKennelClub, υπαγόμενα στο πρόγραμμα FoundationStockServiseκαι λίγο αργότερα δημιουργήθηκαν κι άλλοι Αμερικάνικοι Σύλλογοι για το PresaCanario. Μερικοί από αυτούς μάλιστα, αδελφοποιήθηκαν γρήγορα με το νέο CanaryIslandDogoClub, τα μέλη και τους εκτροφείς του. Η συμμαχία αυτή είχε σκοπό να κερδίσει την αναγνώριση των εκτροφέων του Οργανισμού FCI, για την οποία ήταν απαραίτητη η αλλαγή του ονόματος της ράτσας από PresaCanarioσε DogoCanario. Εκτός από την αλλαγή αυτή της ταυτότητας της ράτσας, επήλθε και η δημιουργία μιας μικρότερης μορφής του ιστορικού PresaCanario. Ο καινούριος αυτός σκύλος φαίνεται ότι είναι περισσότερο ο «τύπος» των εκθέσεων, απ’ ότι ήταν ο φύλακας, ο γνωστός PerrodePresaCanario.
Σήμερα γνωστοί Ισπανοί και Αμερικάνοι εκτροφείς των DogoCanarioσυνεχίζουν την αποστολή τους δημιουργώντας υγειής, λειτουργικούς σκύλους, με σωστή μορφολογία, καλού χαρακτήρα, με δυνατό ταμπεραμέντο, διατηρώντας τα κληρονομικά πλεονεκτήματα της ράτσας.
ΠΩΣ ΗΡΘΑΝ ΤΑ DOGOCANARIOΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Κατά το 1991 (περίπου) όταν το Αμερικάνικο κυνοτροφείο του Richard Kelly προσπάθησε να αναβιώσει τη ράτσα, το εκτροφείο Βαρυμπόμπης Varibopi Presa di Grecia με έστειλε στην Αμερική να διαλέξω τα δύο καλύτερα Dogo Canario για να αρχίσουν την εκτροφή τους στην Ελλάδα.
Αφού γύρισα όλες τις Αμερικάνικες εκθέσεις και όλα τα κυνοτροφεία, βρήκα στο κυνοτροφείο του Richard Kelly (το πρώτο κυνοτροφείο Dogo Canario στην Αμερική) την παγκόσμια πρωταθλήτρια «Μέδουσα» και τον «Μπαλού» ο οποίος ήταν καλύτερο σκυλί τους, εισαγωγής από τα Κανάρια Νησιά.
Το Φεβρουάριο του 1997 αφού τα δυο σκυλιά ζευγάρωσαν, η αναμενόμενη και σπάνια γέννα πραγματοποιήθηκε, από την οποία με πολύ χρόνο αναμονής και πολύ χρήμα, κατάφερα να πάρω το καλύτερο και μεγαλύτερο αρσενικό της γέννας, τον «SS Μπαλού».
Εν συνεχεία τον Νοέμβριο του 1997 βρήκα ένα σπάνιο, εξαιρετικά μεγαλόσωμο και χοντροκόκαλο θηλυκό την «REINE» η οποία ήταν μεγαλύτερη και πιο γερή από τα περισσότερα αρσενικά που είχα δει ποτέ, με εντελώς διαφορετικό αίμα από τον «SS Μπαλού», την οποία έφερα για σύντροφο του.
Λόγω του ότι ο Κ.Ο.Ε. δεν αναγνώριζε τα Αμερικάνικα πιστοποιητικά (A.K.C.) των σκύλων, το εκτροφείου αναγκάστηκε να κατεβάσει τους σκύλους του σε διεθνή αναγνώριση του Κ.Ο.Ε. τις 11 Μαΐου του 1998. Έτσι και αναγνωρίστηκαν με ΒΕΑ-1.
Μεταξύ του «SS Μπαλού» και της «Reine» το εκτροφείο Varibopi Presa di Grecia πέτυχε το τέλειο ζευγάρι. Ένα ζηλευτό ζευγάρι ακόμα και για τα Αμερικάνικα στάνταρ. Εν συνεχεία σε όμορφες και μεγάλες εγκαταστάσεις με πολύ προσοχή στις διασταυρώσεις και μετά από της απαραίτητες εξετάσεις DNA (βάση συμφωνίας που είχε γίνει με την Αμερική) DNA Profile: V36147 και V36146 αποκτήσαν τα πρώτα κουτάβια εκτροφής τους. Με πολύ προσοχή και φροντίδα στις γέννες και του πρώτους μήνες ζωής των κουταβιών, δημιουργήθηκε το μοναδικό επαγγελματικό κυνοτροφείο «Dogo Canario» στην Ελλάδα.
Θέλοντας να αναπτύξουν την εκτροφή τους μετά από δύο χρόνια εισήγαγαν από την Ισπανία με την βοήθεια του κ. ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΦΙΩΤΗ , κατά την πάγια συνήθεια τους το top Ισπανικό σκυλί, την «OLLY DE LOS PERROS DE BIGO». Η «OLLY» είναι κόρη ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΙΣΠΑΝΙΑΣ «ΤΑΜΑΡΑ» και του top θηλυκού «Μίρα», είναι ένα σκυλί τέλειας μορφολογίας το οποίο μπορεί να κερδίσει εύκολα κάθε έκθεση. Όπως και έγινε στις 02 Οκτωβρίου 1999 κερδίζοντας το έπαθλο του καλύτερου νέων στην ράτσα. Τα Ισπανικά εκτροφεία ακολουθούν λίγο φαρδύτερες διαστάσεις στα πρότυπα τους σε αντίθεση με τα Αμερικάνικα, αλλά και σαφώς κοντύτερα πρότυπα. Ο συνδυασμός που έχει πετύχει το εκτροφείο, του top Ισπανικού με τον «Μπαλού», έχει δώσει φανταστικές γέννες.
Δυστυχώς στην Ελλάδα ο κόσμος δεν ξέρει ακόμα την ράτσα και δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει όσο πραγματικά αυτά αξίζουν. Παρόλα αυτά, από χόμπι, το εκτροφείο Varibopi Presa di Grecia εξακολουθεί κατά καιρούς να κάνει πολύ πετυχημένες γέννες και να τις πουλά σε συγκεκριμένους γνώστες και λάτρεις των σκυλιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το εκτροφείο Varibopi Presa di Grecia επειδή είναι το μόνο στην Ελλάδα που ξεκίνησε (το 1998, FCI 37/1998) με τόσο καλές ρίζες σκύλων, και για τον λόγω του ότι εισαγάγει νέα αίματα από Αμερική και Ισπανία, συν του γεγονότος ότι έχουν πλέον πολλά δικά τους σκυλιά και πολύ πείρα, ώστε να κάνουν τις απαραίτητες διασταυρώσεις, είναι σε θέση κατά τη γνώμη μου να προσφέρει τα μοναδικά σωστά Dogo Canario στην Ελλάδα.
Τα σκυλιά του εκτροφείου Varibopi Presa di Grecia ζουν σ’ ένα ωραίο κυνοτροφείο στην Βαρυμπόμπη και είστε ευπρόσδεκτοι να τα δείτε, κουτάβια και γονείς όποτε επιθυμητέ.
Μπορούν να σας δώσουν εγγύηση μιας ισορροπημένης και σωστής γέννας της υπερ-ράτσας των Dogo Canario.
Τα Dogo Canario δεν είναι μια ράτσα που μπορείς να αγοράσεις από pet shop ή από μικρο-κυνοτροφεία, που δεν έχουν ιδέα πώς να μεγαλώσουν τις ράτσες σωστά με σκοπό όχι μόνο το μέγεθος αλλά και την καλή συμπεριφορά και χαρακτήρα ή και γενναιότητα που είναι μέρος της κληρονομικότητας των σκύλων.
